Ik krijg vaak de vraag of duurzame verandering van bepaalde denk- voel- en gedragspatronen echt mogelijk is.
Hebben we eigenlijk wel een keuze?
Vrijwel iedereen heeft in zijn leven moeilijke dingen meegemaakt. Misschien hebben belangrijke mensen je ooit verlaten, stierven ze, misbruikten ze je of hadden ze lichamelijke of psychische ziektes. Het kan zijn dat je daar een trauma aan hebt opgelopen. Misschien was je nog wel te klein om daar goed mee om te gaan, het te begrijpen. Alles wat je overkomen is op een leeftijd waarin je niet over de juiste vaardigheden beschikte en niet het bewustzijn had om het te kunnen verwerken laat een geestelijke en emotionele wond = trauma achter. Trauma komt uit het Grieks en betekent letterlijk verwonding en verwijst zowel naar lichamelijke als psychische beschadigingen.
De trauma sporen gaan niet vanzelf weg. We dragen ze met ons mee in elke relatie. Steeds weer komen we in dezelfde negatieve gedragspatronen terecht omdat al deze ervaringen en verwondingen in ons onderbewustzijn, diep verankerd in ons brein en lichaam, opgeslagen zijn. We verwachten dat wat er ooit gebeurd is, nóg een keer gaat gebeuren. We proberen onszelf onbewust te beschermen; vaak doen we dat op een ongezonde manier die niet werkt. Het lichaam houdt de emotionele pijn vast; het herinnert zich al die psychische verwondingen. Als we er niets aan doen, slepen we die ons leven lang mee.
Veel getraumatiseerde mensen overleven en dit = stress. Wanneer we gedurende een lange tijd stress ervaren, wordt dit je normale staat van zijn. Op een gegeven moment gaan het lichaam en de geest uit balans, met ziekte als gevolg. Alle organismen in de natuur, met inbegrip van de mens, zijn ontworpen voor kortdurende stress met ons primitieve stressrespons-systeem. Deze korte-termijn overlevingsmechanismen zijn hoogst adaptief. Dit is hoe we generaties lang hebben kunnen overleven. Stress creëert stresshormonen en die creëren emoties van: woede, schaamte, machteloosheid, onzekerheid, depressie, angst, verdriet, oordelen, lijden, schuldgevoel, hopeloosheid.
Mijn eigen ervaring is dat je altijd de keuze behoudt om te bepalen hoe je reageert op wat je overkomt. Psychologe Dr. Edith Eva Eger beschrijft in haar boek: De Keuze, Leven in vrijheid, dat je altijd de keuze hebt om je te bevrijden uit de gevangenis die haat of wanhoop heet. Dat je dan pas werkelijk vrij bent. Je kan de reis van trauma naar zelfoverwinning maken en je staat van overleven achter je laten. Hoe doe je dat?
We hebben een groot geschenk van de evolutie gekregen: Ons BREIN.
De laatste ontdekkingen van de neurowetenschappen en de psycho- neuro immunologie laten zien dat we ons kunnen bevrijden van ons lijden. Iedereen zit op een bepaalde manier geestelijk gevangen en we kunnen ontsnappen aan die gevangenis van onze gedachten.
In mijn workshops leer je van je verleden naar je toekomst te bewegen. Als je vanuit je vertrouwde verleden naar een nieuwe toekomst wil veranderen, vereist dit je aandacht om al je gedachten, handelingen en emoties te observeren.
In 2,5 dag raak je vertrouwd met zelf-observatie en leer je via meditatie hoe je blijvend verder kan ontwikkelen en de beste versie van jezelf kan worden.
Ik kijk ernaar uit om je in een van mijn workshops te ontmoeten.
Geef een reactie